Robot Souls و “Junk Code”: آیا باید به هوش مصنوعی وجدان انسانی داد؟
کتاب دکتر ایو پول «روبات ربات» مفهوم جاسازی «کد ناخواسته» – ویژگی‌هایی مانند احساسات و اراده آزاد – را در سیستم‌های هوش مصنوعی بررسی می‌کند. او این را به‌عنوان راه‌حلی برای معضلات اخلاقی در هوش مصنوعی پیشنهاد می‌کند و استدلال می‌کند که این ویژگی‌های انسانی برای بقای جامعه بسیار مهم هستند و باید در توسعه هوش مصنوعی برای اتوماسیون اخلاقی و ارزشی ادغام شوند.
انسان‌ها بهترین هوش انسانی را برای اطلاع‌رسانی به هوش مصنوعی انتخاب کرده‌اند، با این امید که ماشین‌های بی‌عیب و نقصی بسازند – اما آیا نقص‌هایی که از قلم انداختیم می‌تواند قطعات گمشده‌ای باشد که برای اطمینان از اینکه روبات‌ها سرکش نمی‌شوند؟
جامعه امروزی ذاتاً به سیستم های خودکار و هوش مصنوعی متکی است. در روال روزانه ما تعبیه شده است و هیچ نشانه ای از کند شدن را نشان نمی دهد، در واقع استفاده از کمک رباتیک و خودکار روز به روز در حال افزایش است.
چنین استفاده فراگیر از هوش مصنوعی، فن‌آوران و توسعه‌دهندگان را با دو معضل اخلاقی مواجه می‌کند: چگونه ربات‌هایی بسازیم که مطابق با ارزش‌های ما رفتار کنند و چگونه جلوی سرکشی آنها را بگیریم؟
یکی از نویسنده‌ها پیشنهاد می‌کند که یکی از گزینه‌هایی که به اندازه کافی بررسی نشده است، کدگذاری انسانیت بیشتر به روبات‌ها است، و به روبات‌ها ویژگی‌هایی مانند همدلی و شفقت هدیه می‌دهند.
آیا انسانیت جواب می دهد؟
در کتاب جدیدی به نام Robot Souls که در ماه آگوست منتشر شد، نویسنده و آکادمیک دکتر Eve Poole OBE این ایده را بررسی می کند که راه حل معمای جامعه در مورد چگونگی اطمینان از اخلاقی بودن هوش مصنوعی در طبیعت انسان نهفته است.
او استدلال می‌کند که انسان‌ها در تلاش برای کمال، «کد ناخواسته» شامل احساسات، اراده آزاد و احساس هدف را حذف کردند.
او گفت: «این «آشغال» است که در قلب بشریت قرار دارد. رمز ناخواسته ما شامل احساسات انسانی، تمایل ما به اشتباه، تمایل ما به داستان گفتن، حس ششم عجیب و غریب ما، توانایی ما برای کنار آمدن با عدم قطعیت، احساس تزلزل ناپذیر از اراده آزاد خود و توانایی ما برای دیدن معنا در جهان اطراف است. ما
این کد ناخواسته در واقع برای شکوفایی انسان حیاتی است، زیرا در پشت همه این ویژگی های پوسته پوسته و عجیب، تلاشی هماهنگ برای ایمن نگه داشتن گونه ما نهفته است . آنها با هم به عنوان طیفی از بهبود دهنده ها با یک موضوع مشترک عمل می کنند: آنها ما را در جامعه نگه می دارند تا امنیت از نظر تعداد وجود داشته باشد.
روح های روباتی
با توجه به اینکه هوش مصنوعی به طور فزاینده ای نقش های تصمیم گیری بیشتری را در زندگی روزمره ما به عهده می گیرد، همراه با افزایش نگرانی ها در مورد تعصب و تبعیض در هوش مصنوعی، دکتر پول استدلال می کند که پاسخ ممکن است در مواردی باشد که ما در وهله اول سعی کردیم از ماشین های مستقل حذف کنیم.
او گفت: “اگر بتوانیم آن رمز را رمزگشایی کنیم، بخشی که همه ما را به بقا و رشد به عنوان یک گونه وادار می کند، می توانیم آن را با ماشین ها به اشتراک بگذاریم. دادن یک «روح» به آنها برای همه مقاصد.»
در کتاب جدید، پول مجموعه‌ای از گام‌های بعدی را برای تحقق این امر پیشنهاد می‌کند، از جمله موافقت با یک فرآیند مقررات سخت‌گیرانه، و ممنوعیت فوری سلاح‌های خودمختار همراه با یک رژیم مجوز با قوانینی که هرگونه تصمیم نهایی در مورد زندگی و مرگ را محفوظ می‌دارد. انسان به همنوع
او استدلال می کند که ما همچنین باید معیارهای شخصیت حقوقی و نقشه راهی برای آل به سمت آن را به توافق برسانیم.
نقشه انسان
پول توضیح می‌دهد: «از آنجایی که انسان‌ها ناقص هستند، وقتی هوش مصنوعی ساختیم، بسیاری از ویژگی‌ها را نادیده گرفتیم. فرض بر این بود که روبات‌هایی با ویژگی‌هایی مانند احساسات و شهود، که اشتباه می‌کنند و به دنبال معنا و هدف می‌گردند، به خوبی کار نخواهند کرد.
اما با توجه به اینکه چرا همه این ویژگی های غیر منطقی وجود دارد، به نظر می رسد که آنها از کد منبع روح بیرون می آیند. زیرا در واقع این کد «آشغال» است که ما را انسان می‌سازد و نوعی نوع دوستی متقابل را ترویج می‌کند که بشریت را زنده و شکوفا نگه می‌دارد.»
Robot Souls به تحولات هوش مصنوعی نگاه می کند و ظهور ایده های آگاهی و روح را بررسی می کند.
“کد ناخواسته” ما را در این زمینه قرار می دهد و استدلال می کند که زمان آن رسیده است که آن کد را پیش زمینه کنیم و از آن برای بررسی مجدد نحوه برنامه نویسی هوش مصنوعی استفاده کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید