دانشمندان علوم شناختی راز را کشف می کنند – آیا می توانیم یاد بگیریم که بیشتر فکر کنیم؟
استادان بزرگ شطرنج اغلب به عنوان اوج تفکر رو به جلو تلقی می شوند. با این حال، آیا ممکن است دیگران با مقدار معقولی تمرین، یاد بگیرند که بیشتر فکر کنند؟
برای کشف این موضوع، گروهی از دانشمندان علوم شناختی یک مدل محاسباتی ایجاد کردند که توانایی ما را برای برنامه ریزی برای رویدادهای آینده آشکار می کند. این تحقیق نه تنها درک ما را از عناصر مؤثر بر تصمیم گیری عمیق تر می کند، بلکه نشان می دهد که چگونه می توانیم توانایی های برنامه ریزی خود را با تمرین بهبود ببخشیم.
این تحقیق که توسط دانشمندان مرکز علوم عصبی دانشگاه نیویورک انجام شده و در مجله نیچر گزارش شده است، بر نقش «عمق برنامه‌ریزی» – تعداد مراحلی که یک فرد به آینده فکر می‌کند – در تصمیم‌گیری متمرکز است.
وی جی ما، استاد علوم اعصاب و روانشناسی در دانشگاه نیویورک و نویسنده ارشد مقاله توضیح می دهد: «در حالی که هوش مصنوعی در حل مسائل پیچیده برنامه ریزی پیشرفت چشمگیری داشته است، در مورد ماهیت و عمق برنامه ریزی در افراد اطلاعات کمتری وجود دارد. کار ما با نشان دادن اینکه حتی یک تمرین نسبتاً کم می تواند عمق برنامه ریزی را بهبود بخشد، به این مجموعه دانش می افزاید.
مدتهاست ثابت شده است که ویژگی بارز هوش انسان، توانایی برنامه ریزی گام های متعدد برای آینده است. با این حال، روشن نیست که آیا تصمیم گیرندگان ماهر نسبت به افراد تازه کار قدم های بیشتری را پیش رو برنامه ریزی می کنند یا خیر. این به این دلیل است که روش‌های اندازه‌گیری این استعداد (مثلاً آزمایش‌های مربوط به بازی‌های رومیزی) دارای کاستی‌های قابل‌توجهی هستند – تا حدی به این دلیل که عمق برنامه‌ریزی را به طور قابل اعتماد تخمین نمی‌زنند.
نویسندگان مقاله نیچر از مردم خواستند که یک بازی نسبتاً ساده را انجام دهند – یک نسخه پیچیده تر از tic-tac-toe – که همچنان بازیکنان را ملزم به برنامه ریزی عمیق می کرد (یعنی چندین قدم جلوتر). سپس، نویسندگان برای درک دقیق آنچه در ذهن مردم می گذرد در حالی که به حرکت بعدی خود در این بازی فکر می کنند، یک مدل کامپیوتری بر اساس اصول هوش مصنوعی طراحی کردند. این مدل به آنها اجازه می دهد تا حرکاتی را که افراد در مواجهه با موقعیت های جدید در بازی انجام می دهند، توصیف و متعاقباً پیش بینی کنند.
Ma توضیح می‌دهد: «در این مدل محاسباتی، بازیکنان یک «درخت تصمیم» در سر خود می‌سازند، همان‌طور که ممکن است برای چندین سناریو ممکن برای یک برنامه سفر پیچیده برنامه‌ریزی کنید.
در اینجا، محاسبات آنها نشان داد که رفتار انسان را می توان با استفاده از یک مدل شناختی محاسباتی بر اساس یک الگوریتم جستجوی اکتشافی – الگوریتمی که دنباله ای از حرکت های امیدوارکننده را برای هر دو بازیکن ترسیم می کند، ضبط کرد.
برای تایید این مدل، محققان مجموعه ای از آزمایشات رفتاری را با شرکت کنندگان انسانی انجام دادند. به طور خاص، آنها نحوه برنامه‌ریزی بازیکنان را در سناریوهای مختلف ردیابی کردند و در عین حال حافظه و توانایی آنها برای یادگیری و بازسازی تجربیات بازی خود را نیز آزمایش کردند. علاوه بر این، تیم آزمایشی آزمایش تورینگ انجام داد که در آن از ناظرانی که قبلاً بازی را انجام داده بودند، خواسته شد تا تعیین کنند که آیا دنباله‌ای از حرکاتی که مشاهده می‌کنند توسط مدل ایجاد شده است یا توسط بازیکنان انسانی. این ناظران تنها در نیمی از زمان‌ها توانستند تمایز صحیح را تشخیص دهند، که نشان می‌دهد مدل تصمیمات مشابهی می‌گیرد که یک انسان می‌گیرد. ممکن است چندین مورد از این آزمایش‌ها با مراجعه به وب‌سایت آزمایشگاه Ma به صورت آنلاین انجام شود.
به طور کلی، نتایج آنها نشان داد که برنامه‌ریزی بهتر با توانایی تشخیص دقیق‌تر الگوها و در زمان کمتر انجام می‌شود – نتایجی که به مزایای تمرین و تجربه اشاره می‌کند.
ما می‌گوید: «مشخص است که توانایی‌های شناختی می‌تواند در بزرگسالی از طریق تمرین بهبود یابد. «این یافته‌ها نشان می‌دهد که حتی یک تمرین نسبتاً کم می‌تواند عمق برنامه‌ریزی فرد را بهبود بخشد. این امر راه های جدیدی را برای تحقیق باز می کند. به عنوان مثال، می‌توانیم از این روش‌ها برای مطالعه رشد توانایی‌های برنامه‌ریزی در کودکان استفاده کنیم یا آزمایش کنیم که آیا می‌توان توانایی‌های برنامه‌ریزی را در سنین بالا حفظ کرد یا خیر. البته، بسیار مهم است که ما برنامه ریزی در آزمایشگاه را به برنامه ریزی در زندگی واقعی متصل کنیم.»
مرجع: “تخصص عمق برنامه ریزی را در گیم پلی انسان افزایش می دهد” توسط Bas van Opheusden، Ionatan Kuperwajs، Gianni Galbiati، Zahy Bnaya، Yunqi Li و Wei Ji Ma، 31 مه 2023، طبیعت.
DOI: 10.1038/s41586-023-06124-2
این مطالعه توسط بنیاد ملی علوم تامین شد.
سایر نویسندگان مقاله عبارتند از: Bas van Opheusden، دانشجوی دکترای NYU در زمان مطالعه و اکنون یک دانشمند محقق در Generally Intelligent. Ionatan Kuperwajs، دانشجوی دکترای NYU؛ جیانی گالبیاتی، محقق دانشگاه نیویورک در زمان مطالعه و اکنون مدیر تحقیق و توسعه در Vidrovr. زاهی بناا، محقق فوق دکتری در مرکز علوم عصبی دانشگاه نیویورک؛ و یونچی لی، محقق دانشگاه نیویورک در زمان مطالعه و اکنون دانشجوی دکترا در دانشگاه استنفورد است.
منبع :
دیدگاهتان را بنویسید